sahabat kawan atau kenalan

Sahabat dan kawan adalah bnde yang bbeza.n semua orang tau pasak tu aku rasa.tapi korang mst sesuaikan dengan keadaan gak..cm di Bandar sahabat n kawan berbze ngan sahabat cm di kampung.skang bg aku sangat berbze sbb aku tinggal di kampung n belajar di Bandar n dikelilingi oleh orang2 bandar.kadang-kadang walau teruk bagai mne pn kawan kte tu tak bermakne die mmg teruk n xleh pakai, tapi sbb oersekitaran yang mengajar die buat cmtu.kalau kawan kte tu kdekut ke kte jangan salahkan die sbb maybe die mmg dah di ajar berjimat sejak dari kecil.so dlm post ni aku xde mksud pn nak salahkan sesape sbb aku cme nak korang tau ape yang aku pkir dan takrif aku pasal sahabat.nak dengar dengar la.xnak suddaahh

Sahabat.ni dari aku,bukan dari mne2 buku.pada aku sahabat adalah sorang yang sanggup bersama ngn kita tak kira dalam keadaab susah atau senang.bersama je tau.xde termasuk tolong lagi.sanggup mengharungi same2 sume penderitaan yang sahabat die hadapi.jadi mknenye sape2 yang lari dari dan berpaling muka dari penderitaan kawan die tu bukanlah sahabat.die jga sanggup menolong apa2 je kesusahan walaupun kengkadang tux de duit nak tlg, tp die snggup tolong walaupun hanya tolong dengar msaalh mmber die td tu.seorang pendengr yang baik pn kadang2 boleh kurangkan tekanan gak kan n kurangkan tekanan tu boleh di anggap menolong atau membantu kan.kalau korang sempat hidup di kampung aku yang sangat2 kampung ni.persahabatan sangat di hargai gile2.sbb kteorang org kg je.so xde bnyak duit la kan.tapi kami sedia menghulurkan kudrat walau hujan rebut melanda.mmg la kan.xheran la sbb kampung kan.ye la.abes asl orang Bandar xleh buat cmtu?ni jiran sme sbelah rumah pn xbertegur.tah pape.walau xde duit kami akn tetap tolong dengan macam2 cara la.nme je.sume care de.mungkin sbb tu jugak la kteorang nye ikatan kuat.kalau sane susah sni tlg.sni susah sne tlg.aku pn pnh mntak tlg sahabat aku.walau umo dorang dah 30an n sume da ade ank,tapi abb mmber kesusahan dorang sanggup turun medan gopeng tggu aku pkol 2 pagi.kg aku adela 130km dr ipoh.bayangkan la kalau da tggu pkol 2 pg tu kan.kalau korang yang kne bru korang tau btpe terharunye.

Di Bandar lak bnyak bzenye.kadang2 sahabat leh jadik mmber n kadang2 leh jadik kenalan.tu kenalan tu kire pling truk la tu.sahabat yang di maksudkan oleh orang Bandar ni xde la segempakk org kg.mybe bg pnjam barang sket dah di mintak dilayan cm raje,nak suh puji2 lak,nak suh agung2 kan plak.kalau orang Bandar xsah kalau xde give n take.ye la.mmg bagus bnde tu kan.tapi kampung tade cmtu pn xpe.asyk give je pn xkesah.tp kalau kat bandr xde give n take kire org tu naik lemak la.kadang2 aku pn terpengaruh gak la.sbb aku dah bercampur ngn orang yang berperangai cmni so aku pn terikut.nasib baik aku sedar n trus xjadi nak berkire.di Bandar aku terbawak2 ngn sikap xberkire aku ngn kengkawan.tp aku silap la.aku bukan nak harap balasan pn.tp ble aku xberkire tu ingat la bile aku ssh.ni kalau aku ssh je mst sume lari pny.aku bukan nak lebih2 pn.tolong takat bleh hidupkan aku je.sng.tp xpe.aku tau korang dah di ajar cmtu kan.bnyak kelebihan sbnarnye bwt cmtu.aku je kengkadang rs diri kat kg.so aku la salah berharap cmtu.haha

Tp kalau kawan pn lebih2 xguna kan.asyk mntak tlg je xleh gak kan.tapi.jangan smpai dah jadik kenalan je.tu da kire abes truk la tu.dah xde harge dah kalau jadik kenalan.xgune satu sen pn.haha.renungkan lah